| Name: | Description: | Size: | Format: | |
|---|---|---|---|---|
| 2.51 MB | Adobe PDF |
Advisor(s)
Abstract(s)
Trafik sıkışıklığı, büyük şehirlerin karşılaştığı en önemli sorunlardan biridir. Trafik sıkışıklığı, sadece zaman kaybına neden olmayıp, aynı zamanda yerel ve global hava kirliliğine de neden olarak iklim değişikliğine yol açmaktadır. Ekonomistler, trafik sıkışıklığı ücretlendirilmesini ulaşımın neden olduğu dışsal maliyetleri içselleştirerek, davranışsal değişiklik oluşturacağı için savunmaktadırlar. Söz konusu sistem, son yıllarda giderek artan trafik sıkışıklığı ve hava kirliliğini nedeni ile birçok şehirde yerel yönetimler tarafından da tartışılmaktadır. Trafik sıkışıklığı ücretlendirilmesi sistemini uygulayan şehirlerde hem trafik sıkışıklığında, hem de hava kirliliğinde azalma kaydedilmiştir. İstanbul, yüzde 50-58 trafik sıkışıklığı seviyesi ile dünyanın en yoğun trafiğine sahip olan ilk beş şehrinden biridir. Bu çalışmada bireylerin “trafik sıkışıklığı ücretlendirilmesi” sisteminin İstanbul’daki trafik sorununa çözüm olup olmayacağına ilişkin düşüncelerini etkileyen faktörleri araştırmak amacıyla probit modeli tahmin edilmiştir. Elde ettiğimiz ampirik sonuçlar, bireylerin yaşının, cinsiyetinin ve hane halkı gelirinin istatistiksel olarak anlamlı faktörler olmadığını işaret eder. Hanelerinde araç sahibi olan bireylerin “trafik sıkışıklığı ücretlendirilmesi” sisteminin, trafik sorununa çözüm getireceğine inanma olasılıkları araç sahibi olmayanlara göre daha düşüktür. İstanbul’un toplu taşımacılık sisteminden memnun olanlar ile etkin toplu taşımanın İstanbul’daki trafik sorununun çözümüne katkıda bulunacağına inananların daha yüksek bir olasılıkla “trafik sıkışıklığı ücretlendirilmesi” sistemini destekledikleri tespit edilmiştir. Ayrıca, trafik sıkışıklığı sorunuyla mücadelede en etkin rolü, devletin veya belediyelerin oynayacağını düşünenlerinin, “trafik sıkışıklığı ücretlendirilmesi” sisteminin soruna çözüm getireceği yönündeki inançlarının, bu mücadelede en önemli aktörün bireyler olduğunu düşünenlere göre daha düşük olduğu gözlemlenmiştir.
Traffic congestion is one of the severe problems facing large cities. Congestion leads to not only time loss but also air pollution, which is known to contribute significantly to climate change. Congestion charge has been strongly advocated by economists as an efficient means to reduce traffic congestion because it can change the travel behaviour of individuals through internalising the external cost of transport. In recent years, congestion charge has attracted a great deal of attention from policymakers due to growing problems with traffic congestion and urban air quality in many cities. The cities that succesfully implemented congestion charge have achieved substantial congestion reductions and improved air quality. This study investigates the determinants of the perceived effectiveness of congestion charge scheme in Istanbul. The results obtained from probit model indicate that age, gender and household income do not have a statistically significant effect on the perceived effectiveness of the scheme. Individuals without a car in their household are more likely to perceive congestion charge as more effective at reducing Istanbul’s traffic than those with a car in their household. Congestion charge scheme is perceived to be more effective to individuals who are satisfied with the public transport system and those who believe that efficient public transport helps reduce the traffic congestion problem in Istanbul. Moreover, we provide evidence that the perceived effectiveness of the scheme is lower for individuals who think that either government or municipalities play the most important role in addressing the congestion problem than for those who think that the most important role is played by individuals.
Traffic congestion is one of the severe problems facing large cities. Congestion leads to not only time loss but also air pollution, which is known to contribute significantly to climate change. Congestion charge has been strongly advocated by economists as an efficient means to reduce traffic congestion because it can change the travel behaviour of individuals through internalising the external cost of transport. In recent years, congestion charge has attracted a great deal of attention from policymakers due to growing problems with traffic congestion and urban air quality in many cities. The cities that succesfully implemented congestion charge have achieved substantial congestion reductions and improved air quality. This study investigates the determinants of the perceived effectiveness of congestion charge scheme in Istanbul. The results obtained from probit model indicate that age, gender and household income do not have a statistically significant effect on the perceived effectiveness of the scheme. Individuals without a car in their household are more likely to perceive congestion charge as more effective at reducing Istanbul’s traffic than those with a car in their household. Congestion charge scheme is perceived to be more effective to individuals who are satisfied with the public transport system and those who believe that efficient public transport helps reduce the traffic congestion problem in Istanbul. Moreover, we provide evidence that the perceived effectiveness of the scheme is lower for individuals who think that either government or municipalities play the most important role in addressing the congestion problem than for those who think that the most important role is played by individuals.
Description
Keywords
Trafik sıkışıklığı ücretlendirmesi Iklim değişikliği Toplu taşımacılık Dışsal maliyet ve İstanbul Congestion charging Climate change Public transportation External cost and Istanbul
Pedagogical Context
Citation
Publisher
Dakam Publishing